SMSR

W dziewiątym okresie raportowania tj. od 21 czerwca do 20 sierpnia 2014 roku, stwierdzamy zagrożenie wystąpienia suszy rolniczej na obszarze Polski.

Susza występuje w uprawach:

• roślin strączkowych
• ziemniaka,
• krzewów owocowych,

uprawianych na glebach I kategorii (bardzo lekkich), grupa granulometryczna: piasek luźny, piasek luźny pylasty, piasek słabo gliniasty, piasek słabo gliniasty pylasty.

Największa powierzchnia zagrożenia suszą spośród rozpatrywanych upraw występuje wśród roślin strączkowych, obejmuje 2,5% powierzchni gruntów ornych Polski, skupionych w 335 gminach (10,9% gmin kraju). Susza wśród roślin strączkowych występuje w 4 województwach:

Zagrożenie suszą dla ziemniaka wynosi 0,02% powierzchni gruntów ornych Polski, skupionych w 18 gminach (0,6% gmin kraju). Susza wśród ziemniaka występuje tylko w woj. kujawsko-pomorskim:

Zagrożenie suszą dla krzewów owocowych wynosi na 0,02% powierzchni gruntów ornych Polski, skupionych w 18 gminach (0,6% gmin kraju). Susza wśród krzewów owocowych występuje tylko w woj. kujawsko-pomorskim:

Wartości Klimatycznego Bilansu Wodnego (KBW), na podstawie których dokonywana jest ocena stanu zagrożenia suszą, są na większości obszarów Polski ujemne.

Najniższe wartości KBW, występowały w dalszym ciągu na obszarze jaki wykazywano w poprzednich okresach raportowania. W obecnym okresie raportowania wartości KBW na tym terenie były o ok. 20 mm wyższe od poprzednio notowanych. W Dolinie Środkowej Noteci oraz w Kotlinie Toruńskiej wartości te wynosiły od -160 do -169 mm. W dalszym ciągu niskie wartości KBW notowano na Pojezierzu Chełmińskim, Wysoczyźnie Świeckiej, na Pojezierzach Iławskim, na terenach Pojezierza Chodzieskiego i Gnieźnieńskiego oraz na Równinie Inowrocławskiej, od -130 do -159 mm. Tak niskie wartości KBW w obecnie rozpatrywanym okresie sześciodekadowym spowodowały, że na tym terenie występuje zagrożenie suszą dla roślin strączkowych, ziemniaka oraz krzewów owocowych.

Najwyższe wartości KBW, podobnie jak 10 dni temu, wynoszące ok. -50 mm odnotowano na bardzo dużej powierzchni kraju, znacznie większej niż tej sprzed dziesięciu dni, na terenie południowo–wschodniej, południowo-zachodniej, południowej, zachodniej oraz północno-wschodniej Polski.

Wartości KBW na terenie całej Polski względem poprzedniego okresu raportowania uległy znacznemu wzrostowi, dochodzącym na południu kraju nawet do 100 mm na terenach górskich i pod górskich.

Ewapotranspiracja potencjalna w obecnym sześciodekadowym okresie na terenie kraju, względem poprzedniego okresu raportowania, uległa znacznemu zmniejszeniu, natomiast opady atmosferyczne były stosunkowo duże. Taki przebieg pogody sprawił, że wartości KBW dla kraju uległy zwiększeniu, średnio o 27 mm.

W czerwcu najchłodniej było w Polsce północno-wschodniej, na tym terenie temperatura powietrza wynosiła od 14 do 15°C, w górach było jeszcze zimniej, poniżej 13°C. Na przeważającym terytorium kraju temperatura wynosiła od 15 do 17°C. Pod względem termicznym miesiąc ten względem średniej wieloletniej należy uznać za normalny, jedynie na północnym-wschodzie temperatura powietrza była niższa od normy o ok. 1°C.

Tegoroczny lipiec był bardzo ciepły. Najcieplej było na Nizinie Wielkopolskiej, gdzie temperatura powietrza na tym terenie przekraczała nawet 22°C. Na pozostałym obszarze Polski również było bardzo ciepło, w środkowej Polsce temperatura wynosiła ponad 21°C, a na północy i wschodzie kraju notowano temperaturę od 19 do 21°C. Jedynie w górach było nieco chłodniej ok. 15-18°C. Pod względem termicznym tegoroczny lipiec względem średniej wieloletniej, należy uznać za ekstremalnie ciepły, w Wielkopolsce i na Kujawach temperatura powietrza była wyższa o ponad 4°C, na pozostałym obszarze kraju również było znacznie cieplej od średniej wieloletniej, od 24°C.

Pierwsza dekada sierpnia to kolejny bardzo ciepły okres obecnego sześciodekadowego okresu. Na zachód od Wisły temperatura powietrza wynosiła od 20,5 do 21,5°C, jedynie na północy i południu na tym obszarze było nieco chłodniej z temperaturą wynosząca poniżej 20,5°C. Natomiast na wschód od Wisły było cieplej z temperaturą od 21,5°C do powyżej 22,5°C (najcieplej było na wschodnich krańcach kraju).

W drugiej dekadzie sierpnia w całym kraju było już zdecydowanie chłodniej, jeszcze tylko w południowo-wschodniej części Polski temperatura powietrza wynosiła 17,5-18,5°C, a na przeważającym obszarze notowano od 15,5-17,5°C.

Opady atmosferyczne w czerwcu były bardzo zróżnicowane. We wschodniej części kraju wahały się od 60 do ponad 120 mm, przy czym największe wystąpiły na wschodnich krańcach Polski. Na tym terenie stanowiły one od 100 do ponad 160% normy wieloletniej. Natomiast w zachodniej części kraju opady były zdecydowanie mniejsze i wynosiły od 30 do 40 mm, co stanowiło 50-80% normy wieloletniej.

Lipiec charakteryzował się dużym zróżnicowaniem pod względem opadów atmosferycznych. Na terenie Polski północnej opady były stosunkowo małe, od 40 do 80 mm, co stanowiło od 40 do 90% normy wieloletniej. Natomiast na obszarze Polski południowej opady były już znacznie wyższe, wynoszące od 80 do 200 mm, stanowiły one 100-130% normy wieloletniej. W górach opady były jeszcze wyższe i wynosiły od 200 do 400 mm. W Górach Świętokrzyskich, w Kotlinie Sandomierskiej, na Pogórzu Karpackim oraz w Beskidach normy opadowe zostały znacznie przekroczone, od 150 do 200%.

Pierwszą dekadę sierpnia charakteryzowało znaczne zróżnicowanie pod względem opadów atmosferycznych. Na przeważającym obszarze kraju opady wynosiły od 10 do 50 mm, przy czym ok. połowę tej powierzchni stanowiły opady wynoszące od 25 do 50 mm. Najwyższe wartości opadu odnotowano na Nizinie Mazowieckiej, w południowo-zachodnich rejonach Pojezierza Mazurskiego oraz na Pogórzu Karpackim i w Beskidach Zachodnich, na tych obszarach opady wynosiły od 50 do 100 mm. Na terenie kraju odnotowano też stosunkowo nie duże obszary charakteryzujące się bardzo niskimi opadami wynoszącymi poniżej 10 mm. Do tych obszarów należą: Pojezierze Suwalskie, Starogardzkie, Bory Tucholskie, Wyżyna Śląska i Lubelska, Pogórze: Rzeszowskie, Dynowskie oraz Przemyskie.

W drugiej dekadzie sierpnia w północno-zachodniej oraz południowo-wschodniej Polsce opady były bardzo obfite, wynosiły od 25 do 100 mm. Mniejsze opady odnotowano w szerokim pasie biegnącym z południowego zachodu na północny wschód, na tym terenie notowano opady wynoszące od 10 do 25 mm, z wyjątkiem Wielkopolski, gdzie były one niższe od 10 mm.