ARCHIWUM (2012)


Do roku 2016 raport oznaczony numerem 1 był tworzony za okres od 1 kwietnia do 31 maja. Od roku 2017 analizy są wykonywane o dekadę wcześniej czyli 1 raport oznacza okres od 21 marca do 20 maja

Komunikat odnośnie wystąpienia warunków suszy w Polsce

Rok: 2012; okres: 13 (1.VIII - 30.IX)

Instytut Uprawy Nawożenia i Gleboznawstwa – Państwowy Instytut Badawczy w Puławach, zgodnie z wymogami Obwieszczenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi opracował wartości klimatycznego bilansu wodnego dla wszystkich gmin Polski (3064 gmin) oraz w oparciu o kategorie gleb określił w tych gminach, aktualny stan zagrożenia suszą rolniczą dla następujących upraw: rzepaku i rzepiku oraz buraka cukrowego.

W trzynastym okresie raportowania tj. od 1 sierpnia do 30 września 2012 roku, nie stwierdzamy wystąpienia zagrożenia suszą rolniczą w Polsce. Wartości Klimatycznego Bilansu Wodnego (KBW), na podstawie których dokonywana jest ocena stanu zagrożenia suszą na przeważającym terytorium Polski są ujemne, ale są znacznie wyższe od wartości krytycznych.

W okresie 1 VIII – 30 IX 2012 r. wartości KBW, względem okresu sprzed 10 dni, uległy zwiększeniu na terenie kraju średnio o 22 mm, oznacza to, że obserwowany deficyt wody jest mniejszy niż w poprzednim okresie sześciodekadowym. Największy wzrost wartości KBW, od 20 do 50 mm, wystąpił na północy, wschodzie i zachodzie Polski. Nie odnotowano natomiast na terenie kraju zmniejszenia wartości KBW.

Najniższe wartości KBW, od -80 do -89 mm, wystąpiły na Nizinie Południowowielkopolskiej. Natomiast dodatnich wartości KBW na terenie Polski nie odnotowano.

 

W sierpniu najwyższe opady atmosferyczne wystąpiły w południowo-zachodniej i północno-wschodniej części kraju (od 80 do 140 mm). Natomiast najniższe opady odnotowano w Polsce środkowej, w pasie przebiegającym z północy na południe (w tym rejonie wynosiły one od 30 do 50 mm).

We wrześniu odnotowano bardzo duże zróżnicowanie w wystąpieniu opadów atmosferycznych. Wysokie opady, od 60 do 120 mm, wystąpiły w Polsce południowo-zachodniej oraz na Pobrzeżu Koszalińskim. W innych rejonach kraju były one niższe (35-60 mm). Najniższe opady od 20 do 35 mm odnotowano na Pobrzeżu Szczecińskim, Pojezierzu Wielkopolskim, Nizinie Północnopodlaskiej oraz na Lubelszczyźnie.

W całym sześciodekadowym okresie najniższe wartości opadu odnotowano na obszarze Pojezierza Chełmińsko-Dobrzyńskiego, Niziny Środkowomazowieckiej, Wzniesieniach Południowomazowieckich, Nizinie Południowowielkopolskiej oraz na Wyżynie Śląsko-Krakowskiej i Małopolskiej (od 60 do 100 mm). Natomiast najwyższe opady, odnotowano w południowo-zachodniej Polsce oraz na Pobrzeżu Koszalińskim (140-190 mm).

 

W sierpniu najcieplej było na Nizinie i Wyżynie Śląskiej, Wyżynie Małopolskiej oraz w Kotlinie Sandomierskiej (od 19 do 19,5oC). Natomiast we wrześniu najcieplej było na Nizinie i Wyżynie Śląskiej oraz w Kotlinie Sandomierskiej (od 14,5 do 15,5oC).

W sierpniu najzimniej było w północnych i północno-wschodnich rejonach Polski od 15 do 17oC, a we wrześniu w północno-wschodnich i południowo-zachodnich obszarach kraju, od 13 do 14 oC.

 

Najwyższe usłonecznienie w sierpniu odnotowano na obszarze Polski południowo-zachodniej, wynosiło ono 240-290 godz., najmniej słonecznym rejonem kraju tego miesiąca był obszar północny (175-210 godz.). Natomiast we wrześniu najwięcej godzin ze Słońcem było na zachodzie kraju oraz we wschodnich rejonach Lubelszczyzny (180-200 godz.), a najmniej na południu Polski (140-160 godz.).

 

W całym okresie sześciodekadowym najwyższa ewapotranspiracja miała miejsce w południowo-zachodniej części Polski (160-170 mm), a najniższa na północy kraju (130-150 mm).

 

Kolejny rozpatrywany okres należy uznać za korzystny dla roślin uprawnych pod względem wilgotnościowym, albowiem był to okres ze stosunkowo małym niedoborem wody, a jednocześnie nie wystąpiły obszary z nadmiarem wody. Utrzymujący się od początku lipca niewielki deficyt wody nie wywołał zbyt negatywnych skutków w przebiegu wegetacji oraz dużych strat w plonach roślin uprawnych. Natomiast opady, które wystąpiły na terenie Wyżyny Małopolskiej oraz na Lubelszczyźnie w trzeciej dekadzie września w wysokości od 15 do 33 mm, znacznie poprawiły stosunki wodne tych obszarów, a zwłaszcza były one korzystne dla ozimin, rzepaku ozimego oraz buraka cukrowego. Na tym obszarze (na Lubelszczyźnie od 20 lipca, a na Wyżynie Małopolskiej od 1 sierpnia), notowano stosunkowo duży deficyt wody, który w ostatnich tygodniach znacznie zmalał.