ARCHIWUM (2012)


Do roku 2016 raport oznaczony numerem 1 był tworzony za okres od 1 kwietnia do 31 maja. Od roku 2017 analizy są wykonywane o dekadę wcześniej czyli 1 raport oznacza okres od 21 marca do 20 maja

Komunikat odnośnie wystąpienia warunków suszy w Polsce

Rok: 2012; okres: 04 (1.V - 30.VI)

Instytut Uprawy Nawożenia i Gleboznawstwa – Państwowy Instytut Badawczy w Puławach opracował wartości klimatycznego bilansu wodnego dla wszystkich gmin Polski (3064 gmin) oraz w oparciu o kategorie gleb określił w tych gminach aktualny stan zagrożenia suszą rolniczą dla następujących upraw: zbóż ozimych i jarych, kukurydzy na ziarno i kiszonkę, rzepaku i rzepiku, ziemniaka, buraka cukrowego, chmielu, tytoniu, warzyw gruntowych, krzewów i drzew owocowych, truskawek oraz roślin strączkowych, za okres od 1 maja do 30 czerwca 2012 roku.

W czwartym okresie raportowania tj. od 1 maja do 30 czerwca 2012 roku, nie stwierdzamy wystąpienia suszy rolniczej na obszarze Polski. Wartości Klimatycznego Bilansu Wodnego (KBW), na podstawie których dokonywana jest ocena stanu zagrożenia suszą są ujemne, jednakże wartości te są dla w/w upraw wyższe od wartości krytycznych.

Najniższe wartości KBW występowały na obszarze Polski dla okresu 1 V – 30 VI 2012 r. w południowych częściach Mazowsza oraz Niziny Śląskiej, od -120 do -139 mm. Natomiast dodatnie wartości (od 20 do 40 mm) występowały w Beskidach Środkowych.

Wartości KBW względem sytuacji sprzed 10 dni wzrosły na terenie kraju średnio o 15 mm, co oznacza, że obecny deficyt wody dla roślin jest mniejszy. Najwyższy wzrost wartości KBW (o około 50 mm) wystąpił na terenie Polski północnej, gdzie dziesięć dni temu notowano duży deficyt wody.

W maju niskie opady atmosferyczne wystąpiły na Wybrzeżu oraz w szerokim pasie na zachód od Wisły, stanowiły one w tych rejonach 30-60% normy wieloletniej. Natomiast najwyższe opady wystąpiły na Podkarpaciu, na Warmii i Mazurach oraz w zachodniej Polsce, stanowiąc na tych obszarach 100-140% normy wieloletniej (1971-2000).

Temperatura powietrza w maju na terenie Polski była wyższa od normy o 1-2°C, jedynie w okolicach Białegostoku nie przekroczyła normy.

W czerwcu najniższe opady wystąpiły na Nizinie Szczecińskiej, na południu Mazowsza, na Wyżynie Śląsko-Krakowskiej oraz na Wyżynie Lubelskiej (od 60 do 90 mm), a najwyższe na Pojezierzu Mazurskim, Podlasiu, w Karpatach, na Podkarpaciu i na Wzniesieniach Zielonogórskich (od 110 do160 mm).

Obszar Polski w czerwcu był bardzo zróżnicowany pod względem termicznym, od bardzo zimnych terenów na północy kraju, gdzie temperatura wynosiła od 14 do 15°C po bardzo ciepłe rejony na południu kraju, gdzie notowano od 18 do 18,5°C.

W całym sześciodekadowym okresie, najmniejszy opad atmosferyczny (od 70 do 130 mm) wystąpił w północnozachodnich rejonach Polski, na południu Mazowsza, na Wyżynie Śląsko-Krakowskiej oraz na Wyżynie Lubelskiej. Natomiast najwyższy opad zanotowano na Pojezierzu Mazurskim, Podlasiu, w Karpatach na Podkarpaciu i na Wzniesieniach Zielonogórskich (od 165 do 300 mm). W tym okresie najwyższa ewapotranspiracja wystąpiła na południu Mazowsza oraz na Wyżynie Śląsko-Krakowskiej (220-240 mm), a najniższa na Pobrzeżu Szczecińskim (185-200 mm).

Na południu Mazowsza oraz na Wyżynie Śląsko-Krakowskiej opady atmosferyczne były najniższe a ewapotranspiracja najwyższa, stąd na tych terenach odnotowano najwyższy deficyt wody dla roślin uprawnych, sadowniczych i ogrodniczych. Natomiast w północnozachodnich obszarach Polski notowano stosunkowo niskie opady atmosferyczne i jednocześnie niską ewapotranspirację potencjalną co sprawiło, że nie wystąpiło na tych terenach zagrożenie suszą.